Gastblogger Nienke Boonstra is GZ-psycholoog bij een FACT-team in Zeist (Altrecht). Zij maakt in haar werk veel gebruik van EMDR om trauma gerelateerde klachten te behandelen. Daarnaast is zij Psychotrauma therapeut NtVP.

“De douchevloer leek drijfzand.”

“Ik had mezelf opgesloten, uit angst voor strijders die in mijn kamer leken te staan.”

“Ik schreeuwde, ik dacht dat de duivel me achterna zat”

“Ze zouden me komen halen”.

Een paar uitspraken van afgelopen weken, van lieve, gewetensvolle mensen over ervaringen uit hun eerste psychose, waarbij doodsangst en paniek hun leven was binnengedrongen.

Hoe levendig bleken deze herinneringen nu, jaren later, nog te zijn. Mede door de psychose hadden ze dingen gedaan waardoor schuldgevoelens en kritiek op zichzelf hen nog jarenlang achtervolgd hadden. Ze dachten dat het hen niet veel meer deed, maar het tegendeel bleek waar.

Het was goed om er nog eens bij stil te staan. Het is best wel lef hebben om die situatie nog eens aan te willen gaan, want het liefste wil je er niet aan terug denken. Maar als hij toch steeds de kop op blijft steken...  En als het lukt om met vriendelijkheid en compassie naar die situatie en je jongere zelf te kijken, kan dat veel opleveren. Dan kan een kleine verandering iets groots zijn. Heel bijzonder om samen zo mee te maken.

In één EMDR sessie komt vaak een veelheid aan emoties en gevoelens voorbij. Angst, verdriet, schuld, schaamte, zelfkritiek, woede, maar ook ontspanning, rust en mooie dingen die vergeten waren. Psycho-analyse in een notedop.

Als grondlegster van de EMDR kreeg Francine Shapiro dan ook de Sigmund Freud prijs van de stad Wenen. De ontdekking door Shapiro van EMDR is een van de belangrijkste doorbraken in de geschiedenis van de psychotherapie en traumapsychologie.

Het helpt om automatische reactiepatronen te leren kennen en tot echte, diepgaande veranderingen te komen. Een krachtig proces vaak, waarbij meer zelfbegrip en -compassie ontstaat en kracht om zelf het leven te veranderen en weer vooruit te gaan.