• ‘Als er iets is wat de samenleving op dit moment nodig heeft, dan is dat compassie’.
• ‘Veel mensen hebben last van chronische stress. Zij vinden onvoldoende balans tussen (in)spanning en ontspanning. Stress is een belangrijke oorzaak van burn-out, angst en depressie. Een veelvoorkomende bron van chronische stress ligt in onszelf: we zijn kritisch op onszelf en stellen hoge eisen aan onszelf.’  

Citaten uit ‘Compassie als sleutel tot geluk. Voorbij stress en zelfkritiek’ (Hulsbergen en Bohlmeijer)

Compassie blijkt niet alleen positieve effecten te hebben op het geestelijk welzijn, maar ook op fysiologische systemen, zoals het immuunsysteem, het hart- en vaatstelsel, de frontale cortex en zelfs onze genen. Als we leren om vriendelijker naar onszelf en anderen te zijn en daarbij ook de vriendelijkheid van anderen op te merken en ons daarvoor open te stellen, zal het ons op alle fronten beter gaan.

ACT staat voor Acceptance and Commitment Therapy. Je spreekt het uit als 'act' uit ‘to act’. Daarmee staat het symbool voor niet alleen praten maar ook doen. In juni ging ik naar het internationale ACT congres (ACBS), met inspirerende workshops van collega’s van de Special Interest Group (SIG) Psychose en de pre-conference workshop Compassion Focussed Therapy (CFT) van Paul Gilbert. Gilbert ontdekte dat zelfkritiek en schaamte de meest voorkomende en belangrijkste onderliggende oorzaken zijn van telkens terugkerende psychische klachten. Wanneer wij ons kwetsbaar mogen opstellen en niet perfect  hoeven te zijn, komt er weer ruimte voor vitaliteit en plezier.  

Bij onze herstelgerichte ACT groep voor cliënten van de FACT-teams in Zeist, inspireren we elkaar om concrete stappen op allerlei levensgebieden te zetten. Stappen richting onze waarden, die we door middel van het waardenkompas meer helder proberen te krijgen. Aan de hand van het vuurtorenblad doen we wekelijks een rondje. Daarbij delen we met elkaar of de acties die we bij de bakens hadden neergezet, gelukt zijn. Die wandeling die we met iemand wilden maken of iets doen dat buiten onze eigen comfort zone ligt. Regelmatig is niet alles wat we van plan waren gelukt. Zo wil ik zelf minstens drie keer per week een half uur buiten in beweging zijn, maar daar bak ik de laatste tijd niet veel van. Er zijn allerlei redenen voor. Het is voor ons allemaal eigenlijk best lastig om gewoontes te veranderen.

De vaste mindfulness oefening met compassievolle opmerkingen is dan ook een fijn moment. Het is een rustmoment, waarbij je even stil staat en bedenkt ‘Het is zoals het is’.  Daarvoor was je nog aan het ronddobberen in een toestand van kritiek op jezelf…

Delen met anderen waar je nu bent en waar je heen wilt gaan, vergroot je veerkracht. Het helpt om minder oordelend naar jezelf te zijn en te bedenken dat je altijd weer opnieuw keuzes kan maken. Keuzes die de moeite waard zijn in je leven!

Literatuur

Ando Rokx (2011). Het leven is geen feest. De mythe van het maakbare geluk.  ACBS SIG Psychose.