Gastblogger Nienke Boonstra is GZ-psycholoog bij een FACT-team in Zeist (Altrecht). Zij maakt in haar werk veel gebruik van EMDR om trauma gerelateerde klachten te behandelen. Daarnaast is zij Psychotrauma therapeut NtVP.

Daan zag het de laatste tijd niet meer zo zitten. Na jaren vallen en opstaan was het moeilijk om perspectief te zien. Hij had de flyer van de cursus positieve psychologie zien hangen en wilde graag meedoen. Hij had het boek zelf aangeschaft. Voorafgaand aan de 1e bijeenkomst had hij alle oefeningen uit hoofdstuk 1 al doorgenomen. Op weg hiernaartoe had hij oefening 5, een positieve focus, al toegepast. De oefening luidt als volgt:

 ‘Neem jezelf voor om bij de eerstvolgende activiteit (bijvoorbeeld wandelen of fietsen) gedurende minimaal vijftien minuten te letten op positieve dingen. Laat je aandacht uitgaan naar de plezierige dingen die je tegenkomt, zoals het zien van spelende honden, bloemen die in bloei staan, het geluid van vogels, afwisselende wolkenluchten, een lekkere geur. Zodra je opmerkt dat je je bezighoudt met negatieve zaken (vuilnis op straat, schreeuwende mensen, lawaai, stank, etc.) of je in gedachten bent verzonken, stel je dit vast en richt je je aandacht weer op de plezierige dingen in je omgeving.‘

De Amerikaanse hoogleraar Barbara Frederikson formuleerde een theorie die ze broaden and build noemde, ofwel verbreden en opbouwen. Ze onderscheidt daarbij tien plezierige emoties: plezier, dankbaarheid, kalmte, belangstelling, hoop, trots, vrolijkheid, inspiratie, liefde en ontzag. Deze emoties verbreden de aandacht. Onplezierige emoties daarentegen versmallen de aandacht. Wanneer je je onprettig voelt verstart je denken en zal je eerder fouten maken en je afsluiten voor andere mensen. Wanneer je je prettig voelt, is je blik breder en het gevolg hiervan is dat je meer oog krijgt voor je omgeving en dat je je meer verbonden gaat voelen met andere mensen.

Plezierige emoties ervaren we vooral wanneer we ons veilig en rustig voelen. Wanneer we stil zijn en in het hier en nu aanwezig zijn bij de situatie waarin we ons bevinden. Het meest nadrukkelijk geldt dit voor ontzag en kalmte. Een uitzondering is hoop: deze emotie is juist gekoppeld aan momenten in het leven dat er tegenslagen zijn of dat we het moeilijk hebben. Hoop is het vertrouwen dat er binnen afzienbare tijd verbetering optreedt.

"Nu was ik al zo vaak hierheen gereden en nu zag ik voor het eerst enkele bloeiende bloemetjes onderweg. In de weken daarvoor had ik ze nooit opgemerkt! Het waren maar een paar bloemetjes, maar echt mooi", aldus Daan.

Mooi om te horen wat er kan gebeuren als je besluit om bewust je aandacht te gaan richten op plezierige emoties. 

E. Bohmeijer en M. Hulsbergen (2013). Dit is jouw leven, Hoofdstuk 1. Uitgeverij Boom (klik hier voor meer informatie)