Mea Wuisman, orthopedagoge, zet zich als familie-ervaringsdeskundige in voor naasten van mensen met een psychotische kwetsbaarheid. Klik hier voor meer informatie over Mea.

“Nooit gedacht dat ik nog eens blij zou zijn dat hij in de gevangenis zit.” Het vriest, er is nauwelijks wind. De zon straalt, de hemel is staalblauw. Zou de moeder hiervan kunnen genieten? Vindt zij dat zij hiervan mág genieten? Haar zoon zit immers in de gevangenis. Er is even rust.

Maandenlang vechten de ouders al voor hun zoon. Een zoon die zegt dat zijn ouders zijn ouders niet zijn. Een zoon die niemand meer vertrouwt, stemmen hoort en met een mes op zak loopt om anderen onder de grond te werken. Een zoon die bij elke confrontatie met politie of hulpverlening het op kan brengen een uur wilsbekwaam over te komen!

Ouders kloppen overal aan. De familievertrouwenspersoon mag niet ondersteunen daar de zoon (nog) niet in zorg is. De politie, Zorg en Veiligheidshuis, Veilig Thuis en het Openbaar Ministerie doen hun best. Telkens is het nog niet ernstig genoeg, telkens kan de zoon opnieuw gedurende een uur wilsbekwaam overkomen.

Een tijdslijn ontbreekt! Ouders wordt aangeraden contact op te nemen met mijn man en mij, familie-ervaringsdeskundigen, voor een uitgebreide heteroanamnese. Op grond van onze eigen ervaringen ondersteunen we ouders bij het opschrijven van hún kijk op de levensgeschiedenis van hun zoon. Het zijn gesprekken waarin emoties van pijn, verdriet, boosheid, moedeloosheid en angst loskomen. Vanuit onze eigen ervaringen, onze leermomenten, geven we handvatten: handvatten om bijvoorbeeld het contact met hun zoon te behouden.

De gesprekken geven begrip en inzicht over hoe het zover heeft kunnen komen. Aan de hand van de levensgeschiedenis van de zoon komen triggers op een rijtje, worden de aangrijpingspunten voor hulp en een toekomst zichtbaar, wordt het niet meer zo ongrijpbaar, zo wanhopig moedeloos. Al pratende ontstaat een dossier waarin alleen de feiten staan. Het feitelijke dossier dient als hulpmiddel om OM, rechter en GGZ een beeld te geven dat verder reikt dan dat ene moment, waarin zij met de zoon in contact staan en hij zich weet te concentreren.

Het dossier, de heteroanamnese, heeft geholpen tot een verlengde hechtenis. We zijn er nog niet! Het is een eerste psychose, hij verdient geen hechtenis maar hulp!