Mea Wuisman, orthopedagoge, zet zich als familie-ervaringsdeskundige in voor naasten van mensen met een psychotische kwetsbaarheid. Klik hier voor meer informatie over Mea.

Je kunt alleen jezelf veranderen. Een ander kun je niet veranderen.

De leden van de lotgenotengroep hebben weer de gang naar het psychiatrisch ziekenhuis gevonden. Voor de meesten is het confronterend. Hier hebben ze vaak hun naaste in geheel verwarde toestand achter moeten laten. Hier hebben ze vaak zelf verdrietig en verbijsterd zitten wachten, hulpverleners al of niet gesproken en voor vele vragen gestaan. Maar het lijkt te wennen en het vooruitzicht van lotgenotencontact blijkt te motiveren.

Koffie en thee worden ingeschonken, het weer wordt beoordeeld. Dan vertelt ieder om de beurt hoe het met hem of haar gaat.

Een moeder zegt dat het prima gaat met haarzelf, terwijl haar dochter al jaren chronisch ziek is en eerder achteruit dan vooruit gaat. Bij sommigen zie je de verbazing op het gezicht. Natuurlijk is zij beschikbaar als zij nodig is, maar zij heeft geleerd dat zij zelf ook nog een leven heeft.

Een vader vertelt dat hij niet lekker in zijn vel zit. De situatie van zijn dochter verbetert maar niet. Hoewel …. de laatste tijd kan zij haar geld beter beheren. Vader beweegt met de stemmingen van zijn dochter mee.

Een andere vader vertelt dat het prima met hem gaat. De zoon heeft aangekondigd dat hij binnen een jaar zelfstandig wil gaan wonen. “We zien vooruitgang, zodanig dat we een paar dagen zijn weg geweest. Och ja, het was wel een rotzooi toen we thuis kwamen en de poes en de hamsters waren tekort gekomen, maar onze zoon had het volgehouden en hij vond zelf dat het goed was gegaan. Dus binnenkort gaan we langer weg.” De vragen van de collega-lotgenoten duikelen over hem heen: “Dan bel je hem zeker iedere dag?” “Nee, dat kan niet, we zijn niet bereikbaar.” Maar als het niet goed gaat? Er zijn mensen waar hij op terug kan vallen. En eten, hoe doet hij dat? Hij zal dan boodschappen moeten doen. En de poes en de hamster? Dat zien we wel, dat is zijn verantwoordelijkheid, het zijn zijn beesten!

Vader heeft er vertrouwen in dat het goed gaat. Bovendien, de zoon zal zelf moeten ontdekken wat hij aankan: "Een ander kun je niet veranderen. Je kunt alleen jezelf veranderen."