Johan Stegeman werkt als ervaringsdeskundige in een VIP-team van GGNet. Verder leest en schrijft hij graag en heeft een spirituele zienswijze. Klik hier voor meer informatie over Johan.

Toen ik vanochtend wakker werd, was ik eerst geschokt en verbaasd, maar al snel maakte mijn verbazing plaats voor een gevoel van opluchting.

Ik had nogal intens en heftig gedroomd. Een droom die zo echt leek. Ik was op bezoek bij mijn ouders in hun huidige woning. In detail beleefde ik, dat ik aan kwam rijden met mijn bordeauxrode Renault en de auto op de oprit van hun bungalow parkeerde. Ik  liep naar binnen via de achterdeur en in de huiskamer trof ik mijn moeder aan. Ik herkende haar bijna niet. Waar ze normaal gesproken glimlachend en blij naar me toe komt lopen, bleef ze nu stoïcijns stil staan met een verwarde blik. Ze sprak maar ik kon er geen touw aan vast knopen. Het leek wel of ze dronken was. Ik riep naar mijn vader maar kon hem in eerste instantie niet vinden. Ik voelde de verantwoordelijkheid om mijn moeder geen seconde uit het oog te verliezen en wilde het liefst zo snel als mogelijk met haar naar de huisarts of een ziekenhuis gaan. Ze werd opstandig en ik hield haar stevig vast. Ik probeerde haar gerust te stellen, maar ze werd boos en onder haar boosheid zag ik een enorm verdriet, wat mij pijn deed. Ze wurmde zich van mij los en liep weg. Ik zocht overal maar kon haar nergens vinden. Na een tijdje zag ik haar verstopt achter een struik zitten. Vervolgens liep ik weer achter haar aan en toen ik haar uiteindelijk te pakken kreeg, hield ik haar opnieuw stevig vast. Toen kwam mijn vader aangelopen. Ik wenkte hem en probeerde hem duidelijk te maken dat het niet goed ging met ma en we samen wat moesten ondernemen. Mijn vader probeerde even te helpen maar was zijn concentratie al snel kwijt en liep weg. Ik begon me te realiseren dat er ook met hem geen normaal gesprek te voeren was. Hij leek ook wel dronken of van een andere planeet. Ik probeerde contact te leggen met de buren. Ik zag de buurvrouw door het raam staren en ik probeerde oogcontact te krijgen en toen we elkaar in de ogen keken, liet ze snel het rolgordijn voor haar keukenraam zakken. De andere buren zaten ook achter het raam te gluren, maar als ik hun kant op keek, draaiden zij direct hun hoofd om. Ik was ten einde raad en wist niet wat ik met deze situatie aan moest en voelde me diep en diep ellendig…

En toen werd ik godzijdank wakker. Die enorme verdrietige machteloosheid ten opzichte van mijn ouders die ik in mijn droom ervoer, was gelukkig een droom. Maar ik geloof dat ik deze droom onbewust heb willen meemaken. Deze ervaring heeft mij misschien een glimp van de machteloosheid willen laten voelen, die mijn ouders hebben ervaren toen ik verward was…