Johan Stegeman: Ik neem verantwoordelijkheid voor mijn eigen gedrag!

Joyce Huls 20-02-2019 1070 keer bekeken 0 reacties

Johan Stegeman werkt als ervaringsdeskundige i.o. in het VIPteam van GGNet. Verder leest en schrijft hij graag en heeft een spirituele zienswijze. Klik hier voor meer informatie over Johan.

Het scheelde maar een haar of ik had de dood van een hele goede  vriend op mijn geweten gehad.

Ik was 18 jaar en zat achter het stuur van mijn rode Mitsubishi Colt. Ik reed met hoge snelheid over een zandweg en verloor als gevolg daarvan de macht over mijn stuur. Mijn auto botste frontaal tegen een dikke boom. Gelukkig had de brandweer net nieuw gereedschap waardoor ze mijn vriend en mij konden bevrijden. “ Je hebt het toch niet met opzet gedaan!” waren de lieve woorden van mijn ouders, die mij jarenlang hielpen om niet aan een enorm schuldgevoel kapot te gaan. Het feit dat ik zelf ook ernstig in de kreukels zat, hielp mij mijn schuldgevoel enigszins te verzachten. Ik mocht me als gevolg daarvan ook slachtoffer voelen, ondanks dat het mijn eigen daad was geweest.

Tijdens mijn tweede psychose ben ik met een heel goede vriendin naar een open dag geweest van een opleiding voor regressietherapeuten. Ik onderging daar een sessie waarbij ik met trommels en didgeridoo’s in tranche werd gebracht. Ik kwam al vrij snel in een enorm heftige herbeleving van mijn auto-ongeluk terecht, wat mij vervolgens totaal overstuur maakte. Naast de euforie die ik ervoer tijdens mijn psychose, voelde ik op dat moment meer dan ooit mijn schuldgevoel jegens mijn vriend. De herbeleving wilde me wat duidelijk maken, denk ik. Mijn stemming wisselde in rap tempo tussen verdriet, euforie en boosheid.

Dankzij de herbeleving heb ik verantwoordelijkheid kunnen nemen voor mijn gedrag, heb ik mijn aandeel gevoeld en een plek kunnen geven. In het VIP-team worden tegenwoordig behandelingen van opgelopen trauma’s als onderdeel van de zorg aangeboden. Nog maar een paar jaar geleden dachten hulpverleners dat mensen die een psychose hadden meegemaakt het niet aankonden om naar hun trauma’s te kijken. Maar juist dat is volgens mij het meest helend, want dan pak je de oorzaak aan!

0  reacties

0  reacties

Cookie-instellingen