Mea Wuisman: Toch nog verdriet

Joyce Huls 18-09-2018 1073 keer bekeken 1 reacties

Mea Wuisman, orthopedagoge, zet zich als familie-ervaringsdeskundige in voor naasten van mensen met een psychotische kwetsbaarheid. Klik hier voor meer informatie over Mea.

Trots vertelt hij het iedereen. Vier maanden is hij opa. Na vele jaren van grote zorgen kunnen ze weer genieten. De toekomst is niet onbezorgd maar ze zijn vol vertrouwen.

Faye kon lelijk uit de hoek komen,  wilde niets meer van haar ouders weten. De langdurige opname in het psychiatrisch ziekenhuis bezorgde het gezin veel pijnlijke ervaringen. Vaak werden ze heen en weer geslingerd tussen hoop en wanhoop.

Maar de onvoorwaardelijke liefde van de ouders en het gezin werd beloond. Langzaamaan herstelde Faye. Zij sloot haar opleiding met goed gevolg af en vond met steun van haar ouders een deeltijdbaan.

“Het gaat goed met Faye” vertelt vader mij en een aantal weken later stelt hij haar trots aan mij voor.

Vader ken ik als een voorvechter voor het bestrijden van stigma’s en in het bijzonder van het stigma dat iemand met een psychotische kwetsbaarheid discrimineert. Naast een drukke baan vindt hij daar tijd voor. Hij vraagt om erkenning van nieuwe kansen. Samen met zijn dochter weet hij dat zij weer functioneert met de mogelijkheden die ze heeft, als een volwaardig burger, waar ze recht op heeft.

De psychose overwonnen. Het gezin stabiliseert en ze worden opa en oma. En dan dreigt er toch een breuk: zijn eigen schoonzoon, haar eigen zwager, stigmatiseert. Faye is niet meer welkom. Wat een verdriet, wat een klap in het gezicht van vader als hij tijdens een gezellig onderonsje van zijn schoonzoon te horen krijgt dat zijn dochter niet meer welkom is. Nu de schoonzoon zelf vader is geworden, mag zijn schoonzus niet meer komen. Niet meer welkom in het gezinnetje met de vier maanden oude baby. Uit angst!

Zijn eigen schoonzoon is gevoelig voor de publieke opinie, voor het vertekende beeld, dat kranten, televisie en films van mensen met psychische aandoeningen geven. Wat moet er nog veel werk verzet worden!

 

1  reacties

1  reacties

Chrissie Koks 19-09-18 om 20:57

Dankje voor je verhaal Mea, confronterend! Motiverend om nog veel werk te verzetten!

Cookie-instellingen