Widel van Son: Pas op, niet proberen!

07-08-2018 1275 keer bekeken 0 reacties

Widel van Son is klinisch psycholoog bij het VIP-team van GGNet in Apeldoorn. Ze is lid van de Commissie Netwerk Vroege Psychose, en van daaruit voorzitter van de werkgroep Rijgeschiktheid bij Psychose. Klik hier voor meer informatie over Widel.

Begin deze zomer zat ik in een bomvolle zaal bij Phrenos voor een training van de Narrative Enhancement & Cognitive Therapy (NECT). Het ging over het verminderen van zelfstigma bij onze cliënten. Mensen durven vaak te weinig omdat ze al verwachten dat de buitenwereld vindt dat ze sukkels zijn. Omdat ze een psychose hebben gehad, of een depressie. Zelf vinden ze dat namelijk ook, of vonden ze dat vroeger in ieder geval. Dus waarom solliciteren of naar een sportvereniging, als je moet vertellen dat je er al een tijdje uit bent, of beschermd woont? In het Engels is daar zo’n treffende retorische vraag voor: Why try?!

De training werd gegeven door Ilanit Hasson, hoogleraar uit Israël, met sabbatical in Nederland onder andere om NECT ook hier te gaan toepassen. De therapie heeft als doel om de eigen herstelmogelijkheden weer meer in beeld te krijgen, de eigen sterke kanten. Maar toen kwam de vraag uit de groep: maar wat als cliënten nu irreële doelen stellen, waardoor ze weer een mislukking erbij zullen ervaren? Moeten we ze daar niet tegen beschermen?

Daar ging Ilanit even goed voor zitten. Ze legde ons in alle rust uit dat mensen hun eigen doelen moeten stellen, en soms zijn die niet reëel. Klopt. Maar dat iedereen zijn eigen weg te gaan heeft, zijn eigen leermomenten kiest en daarbij steun kan gebruiken om erover na te denken, in een open dialoog. Dat mislukkingen misschien wel heel waardevol zijn, dat mensen er wijzer van worden. En dat een irreële doelstelling soms ongekende krachten kan losmaken, waarmee mensen iets bereiken dat anderen nooit hadden verwacht. Onze adviezen hebben weinig gewicht als mensen niet zelf de ervaring kunnen of mogen opdoen.

Ik herinner me een jonge meid die telkens een andere baan had, weer een andere opleiding wilde gaan doen, er telkens 100% voor ging en vervolgens afhaakte. Het team was sceptisch geworden na weer een enthousiast verhaal dat toch niet bleek te werken. Maar na vijf keer was het raak en kreeg ze een parttime baan waarbij haar een opleiding werd aangeboden die ze met succes heeft afgerond. Nu werkt ze met veel plezier en succes in een verantwoordelijke functie.

In onze zorgzaamheid zijn we soms geneigd om belangrijke ervaringen te voorkomen. “Niet proberen” adviseren we dan. Laten we alsjeblieft gaan zeggen: ”Ja joh, super dat je weet wat je wilt, probeer het, je wordt er altijd wijzer van!”

0  reacties

0  reacties

Cookie-instellingen