Coping kan omschreven worden als de cognitieve en gedragsmatige inspanningen om interne en/of externe eisen en de conflicten daartussen te overwinnen, te verminderen of te tolereren. Er worden drie coping stijlen onderscheiden: taakgericht, emotiegericht en vermijdingsgericht.
Mensen met een EPE blijken vaak disfunctionele copingpatronen, een laag gevoel van zelfeffectiviteit en externe controle opvattingen te hebben. Ze gebruiken meer emotiegerichte en vermijdingsgerichte copingstrategieën dan ‘gezonde’ controlegroepen, waardoor hun psychologische mogelijkheid om met stress om te gaan beperkt is. Als de ziekte zich manifesteert, gebruiken ze vaak als strategieën zelfhulp, verandering van leefomgeving, selectief omgaan met sociale contacten en hulp zoeken.
Patiënten met een Ultra Hoog Risico (UHR) op een psychose lijken in vergelijking met patiënten met een EPE meer stress te ervaren, meer disfunctionele copingvaardigheden te hebben en ook een lager gevoel van eigenwaarde.
Lees hier de samenvatting.
Riera-López de Aguileta et al. (2020). Coping strategies in first-episode psychosis: A systematic review. Early Interv Psychiatry. 2020 Jun;14(3):252-262. doi: 10.1111/eip.12847. Epub 2019 Jul 18.