Bij een maatjesproject gaat een vrijwilliger uit de samenleving een tijdelijke 'vriendschap' aan met iemand met een (psychisch) probleem. Het Engelse VOLUME-programma was een maatjesproject specifiek gericht op mensen met een psychotische stoornis, waarbij de maatjes poogden de cliënten over te halen om meer externe sociale activiteiten te ondernemen. Over de effectiviteit is in 2019 al gerapporteerd.

De subjectieve ervaringen van de deelnemers aan de trial waren daarin niet meegenomen. Dat is alsnog gebeurd in dit onderzoek. De data uit de opgenomen interviews werden met behulp van thematische analyse, apart voor beide groepen – bezochte personen en maatjes -, verwerkt.

Er kwamen vier hoofdthema's naar voren: 1. Het kan de kloof overbruggen. Zowel cliënten als maatjes rapporteerden een minder grote kloof, al waren er ook hindernissen. 2. Het kan een echte relatie worden die zich in de loop van de tijd ontwikkelt. Nadeel was dat sommige maatjes zich emotioneel te veel betrokken voelden raken. 3. Het is een flinke inzet en verplichting. Deze kan zwaarder dat verwacht zijn voor het maatje, maar ook kan de cliënt teveel verwachten. 4. Een flexibele benadering is gewenst. Maatjes en cliënten vonden dat er flexibiliteit moest zijn om soms meer de nadruk te leggen op praten dan op activiteiten.

Lees hier de samenvatting.

Burn et al. (2020) Patient and befriender experiences of participating in a befriending programme for adults with psychosis: a qualitative study. BMC Psychiatry. Jul 14;20(1):368.