Dissociatie wordt omschreven als een verstoring van en/of discontinuïteit in de normale integratie van het bewustzijn, geheugen, identiteit, emotie, perceptie, lichaamsbeeld, motorische controle en gedrag. Het concept dissociatie verwijst naar fenomenen zoals depersonalisatie, derealisatie en compartimentalisatie van ervaringen. Dissociatie en dissociatieve stoornissen zijn meestal het gevolg van traumatische ervaringen.

Er werd een robuuste, significante associatie gevonden tussen dissociatie en klinische en niet-klinische positieve psychotische symptomen in het algemeen. In niet-klinische studies was het effect het grootst. Ook voor de specifieke psychotische symptomen werden significante associaties gevonden. Er werd een kleine significante associatie gevonden met negatieve symptomen.

Deze uitkomsten geven een indicatie dat dissociatie de kwetsbaarheid voor psychotische ervaringen vergroot. Traumagerichte therapieën kunnen daarom zinvol zijn voor personen met psychotische en dissociatieve ervaringen. Sommige psychotische symptomen kunnen wellicht beter als van oorsprong dissociatieve symptomen worden beschouwd. Dit zou pleiten voor een behandeling met behulp van transdiagnostische therapieën.

Lees hier de samenvatting.

Longden et al. (2020) The Relationship Between Dissociation and Symptoms of Psychosis: A Meta-analysis. Schizophr Bull. Mar 18;46(5):1104-13.